Deze kaart is gemaakt met behulp van nieuwe COWVR-waarnemingen en toont de microgolffrequenties van de aarde. Deze geven informatie over de kracht van de winden aan het zeeoppervlak, de hoeveelheid water in wolken en de hoeveelheid waterdamp in de atmosfeer.
Een innovatief mini-instrument aan boord van het Internationale Ruimtestation heeft de eerste wereldkaart van luchtvochtigheid en zeebries gemaakt.
Na installatie op het internationale ruimtestation ISS werden op 7 januari twee kleine instrumenten, ontworpen en gebouwd door NASA's Jet Propulsion Laboratory in Zuid-Californië, gelanceerd om gegevens te verzamelen over de oceaanwinden en atmosferische waterdamp op aarde. Deze gegevens worden gebruikt voor weers- en oceaanvoorspellingen. Belangrijke informatie is vereist. Binnen twee dagen hadden de Compact Ocean Wind Vector Radiometer (COWVR) en het Temporal Space Experiment in Storms and Tropical Systems (TEMPEST) voldoende gegevens verzameld om met de kaart te beginnen.
COWVR en TEMPEST werden op 21 december 2021 gelanceerd als onderdeel van SpaceX' 24e commerciële bevoorradingsmissie naar NASA. Beide instrumenten zijn microgolfradiometers die veranderingen in de natuurlijke microgolfstraling van de aarde meten. De instrumenten maken deel uit van het ruimtetestprogramma Houston-8 (STP-H8) van de Amerikaanse ruimtemacht, dat moet aantonen dat ze gegevens kunnen verzamelen van vergelijkbare kwaliteit als grotere instrumenten die momenteel in een baan om de aarde opereren.
Deze nieuwe kaart van COWVR toont 34 GHz microgolven die door de aarde worden uitgezonden op alle breedtegraden die zichtbaar zijn vanuit het ruimtestation (van 52 graden noorderbreedte tot 52 graden zuiderbreedte). Deze speciale microgolffrequentie geeft weersvoorspellers informatie over de windkracht aan het oceaanoppervlak, de hoeveelheid water in wolken en de hoeveelheid waterdamp in de atmosfeer.
De groene en witte kleuren op de kaart geven hogere niveaus van waterdamp en wolken aan, terwijl de donkerblauwe kleur van de oceaan droge lucht en een heldere hemel aangeeft. De afbeelding toont typische weersomstandigheden zoals tropische vochtigheid en neerslag (groene streep in het midden van de kaart) en stormen op gematigde breedtegraden boven de oceaan.
Radiometers hebben een roterende antenne nodig om grote delen van het aardoppervlak te kunnen observeren in plaats van slechts een smalle lijn. Bij alle andere ruimtemicrogolfradiometers roteren niet alleen de antenne, maar ook de radiometer zelf en de bijbehorende elektronica ongeveer 30 keer per minuut. Er zijn goede wetenschappelijke en technische redenen voor een ontwerp met zoveel roterende onderdelen, maar het stabiel houden van een ruimtevaartuig met zoveel bewegende massa is een uitdaging. Bovendien zijn de mechanismen voor de overdracht van energie en data tussen de roterende en stationaire zijde van het instrument arbeidsintensief en moeilijk te produceren gebleken.
Het complementaire instrument van COWVR, TEMPEST, is het resultaat van tientallen jaren NASA-investering in technologie om ruimte-elektronica compacter te maken. Halverwege de jaren 2010 begon JPL-ingenieur Sharmila Padmanabhan na te denken over welke wetenschappelijke doelen bereikt konden worden door compacte sensoren te plaatsen op CubeSats, zeer kleine satellieten die vaak worden gebruikt om nieuwe ontwerpconcepten goedkoop te testen.
Wilt u meer weten over kleine weerstations, neem dan contact met ons op.
Plaatsingstijd: 21-03-2024