Waterkwaliteit staat als kwestie op de tweede plaats tijdens deze parlementsverkiezingscyclus. Ik snap het.
Abortusrechten, de problemen op openbare scholen, de omstandigheden in verpleeghuizen en het tekort aan geestelijke gezondheidszorg in Iowa behoren tot de belangrijkste kwesties. En terecht.
Toch hebben we geprobeerd om lokale kandidaten voor het parlement de kans te geven hun mening te geven over het vervuilde water in Iowa. Tweeëntwintig kandidaten hebben vragenlijsten teruggestuurd met vragen over diverse onderwerpen.
Dat omvatte vraag 6: "Welke maatregelen zou u eventueel nemen om de waterkwaliteit in Iowa te verbeteren? Waarom denkt u dat deze aanpak de beste manier is om verder te gaan?"
Simpel, rechttoe rechtaan. En zoals je misschien wel raadt, waren de resultaten gemengd. Als dit een gegradeerde toets was, zou ik geen tienen geven.
Sommige rassen zijn beter dan andere.
In Senaatsdistrict 40, een zetel in Cedar Rapids, was Republikeinse kandidaat Kris Gulick de belangrijkste Republikein onder de GOP-kandidaten die het formulier invulden.
Aanvankelijk was zijn antwoord conventioneel. "Zorg voor middelen voor prikkels, kostendeling, enz. voor bewezen waterkwaliteitsprogramma's. Specifiek voor de landbouwsector willen boeren niet dat hun voedingsstoffen of grond van hun land wegvloeien", schreef hij.
Veel, veel kandidaten gebruikten woorden als prikkels, partnerschappen en aanmoediging toen ze bespraken hoe boeren en landeigenaren het beste konden worden overtuigd om natuurbehoud te omarmen,
Maar wacht, dat is nog niet alles.
"Ik kan niet alleen maar praten, maar ook doen wat ik zeg", schreef Gulick. "Op mijn familiebedrijf heb ik talloze stappen ondernomen om de afvoer te verminderen, waaronder het aanleggen van oeverstroken, het aanplanten van groenbemesters en het planten van extra bomen."
Gulick weet dus hoe het moet. Maar afgezien van het feit dat hij een politicus uit Iowa was die over prikkels sprak, zei hij niet welke maatregelen hij zou nemen om de waterkwaliteit te verbeteren.
Zijn tegenstander, de Democratische afgevaardigde Art Staed, "richt een waterkwaliteitsbasis op" door middel van stroommonitoring en identificatie van bronnen. Ook hij betoogde dat de staat zou kunnen samenwerken met "de grootste veroorzakers van nitraatvervuiling" om de stroomsnelheid van de velden te verminderen.
Maar de rest van zijn antwoord was interessanter.
"De wetgevende macht zou de DNR en de provincies van Iowa meer bevoegdheden moeten geven om mestbeheer en de vestiging van nieuwe en uitgebreide megastallen te handhaven, omdat deze een bedreiging vormen voor onze openbare waterwegen en het milieu. De nieuwe maatregelen moeten worden genomen, omdat iedereen zich moet realiseren dat de vrijwillige strategie voor nutriëntenreductie niet voldoende is", aldus Staed.
Staed gooide dus een waarheidsbom over de vrijwillige strategie. Het probleem is dat niet iedereen beseft dat het niet voldoende is. Staed zei niet wat ervoor in de plaats zou moeten komen.
In kiesdistrict 83 schreef de zittende afgevaardigde Cindy Golding: "Waterkwaliteit is een complex probleem dat de deelname van elke gemeenschap vereist." Ze zei dat de landbouwsector programma's heeft en dat stedelijke gebieden de afvoer van regenwater verminderen.
Als je dit onderwerp al een tijdje volgt, weet je wat er gaat gebeuren.
"Hoewel we momenteel stikstofverontreiniging door landbouw meten, moeten we alle bronnen onderzoeken die bijdragen aan een verslechterde waterkwaliteit - PFAS, farmaceutische stoffen, zware metalen, enz. Deze kunnen afkomstig zijn van stortplaatsen, de industrie, lekken in rioolwaterzuiveringsinstallaties en afstromend regenwater", schreef Golding.
Nou, 90% van het nitraat in waterwegen is afkomstig van landbouwactiviteiten. We zouden de industrie kunnen sluiten, de rioollekken kunnen repareren en elk verzorgd gazon in prairie kunnen veranderen, en dan nog zou er nauwelijks een verschil zijn in de nitraatstroom naar ons water en de dode zone in de Golf van Mexico.
Als iedereen verantwoordelijk is, betekent dat dat niemand verantwoordelijk is.
Haar Democratische tegenstander, Kent McNally, gaf de kiezers niet veel keus.
"Onderzoek, onderzoek, onderzoek en houd bedrijven verantwoordelijk voor vervuilingsproblemen", schreef McNally. "De EPA zou ook haar werk moeten doen door voldoende financiering en ondersteuning te krijgen."
We hebben onderzoek gedaan. We weten wat de problemen zijn. En de wetgevende macht van Iowa heeft niet de bevoegdheid om de financiering van de federale Environmental Protection Agency te verhogen. Hoewel meer EPA-financiering wel een goed idee is.
En dan was er nog het goede.
"We moeten ook meetpunten financieren om nitraatbronnen te identificeren en te weten waar we onze inspanningen moeten inzetten. Daarnaast moeten we provincie- en stadsbesturen de bevoegdheid geven om binnen hun rechtsgebied beschermingsmaatregelen te nemen en actie te ondernemen binnen hun respectievelijke stroomgebieden", schreef Aime Wichtendahl, de Democraat die zich kandidaat stelt voor kiesdistrict 80 van het Huis van Afgevaardigden.
Democraat Dave Jacoby, afgevaardigde voor district 86 van het Huis van Afgevaardigden, schreef als onderdeel van zijn reactie: "Het is misschien impopulair, maar zonder meetbare criteria verspillen we belastinggeld."
Jacoby wil een commissie oprichten die ons water over tien jaar moet zuiveren. Helaas, als de gouverneur die benoemt, zal ze alleen de gebruikelijke verdachten oppakken.
"Wil je jongeren in Iowa houden? In mijn gesprekken met afgestudeerde studenten van de Universiteit van Illinois zijn waterkwaliteit en activiteiten in en rond waterbronnen de op één na meest genoemde concepten, vlak na reproductieve rechten en IVF", schreef Jacoby.
Jacoby beschouwde het schoonmaken van water als een van zijn topprioriteiten.
Ian Zahren, een kandidaat zonder partij in het 64e kiesdistrict van het Huis van Afgevaardigden, zou een grondwetswijziging steunen die het recht op schoon water garandeert.
Er was ook iets minder goeds.
"De DNR en de EPA hebben al veel regels opgesteld om onze wateren te beschermen. Er zullen altijd kwaadwillenden zijn en mensen zullen ongelukken en olielozingen meemaken, enzovoort. Ik geloof niet dat we strengere regelgeving nodig hebben, maar ik weet wel dat regelgeving noodzakelijk is", aldus Republikein Jason Gearhart in kiesdistrict 74 van het Huis van Afgevaardigden. Hij is milieudeskundige bij de DNR.
En het lelijke.
"Onze waterkwaliteit is elk jaar verbeterd, maar we kunnen de waterkwaliteit nog verbeteren. Ik geloof dat Farm Bureau een grote rol heeft gespeeld in het verbeteren van onze waterkwaliteit", schreef Steven Bradley, Republikeins afgevaardigde voor district 66 van het Huis van Afgevaardigden.
"Onze waterkwaliteit is elk jaar verbeterd, maar we kunnen de waterkwaliteit nog verbeteren. Ik geloof dat Farm Bureau een grote rol heeft gespeeld in het verbeteren van onze waterkwaliteit", schreef Steven Bradley, Republikeins afgevaardigde voor district 66 van het Huis van Afgevaardigden.
Dus, daar heb je het. Waterkwaliteit is zo complex. We moeten degenen die gestimuleerd worden stimuleren en degenen die gestimuleerd worden stimuleren. Win-win-partnerschappen zijn ook een must. Zelfs minimale regelgeving invoeren die landeigenaren aanzet tot het gebruiken van bewezen tactieken? De gedachte is vervloekt.
Onze leiders zullen het aanpakken, zodra ze erachter komen wat het probleem is.
Wij kunnen waterkwaliteitssensoren leveren die verschillende parameters meten waaruit u kunt kiezen
Plaatsingstijd: 22-11-2024