Troebelheid heeft een significante invloed op het reservoirwater door de temperatuur en verdampingssnelheid te verhogen. Deze studie leverde duidelijke en beknopte informatie op over de effecten van veranderingen in troebelheid op het reservoirwater. Het hoofddoel van deze studie was om de effecten van variatie in troebelheid op de temperatuur en verdamping van het reservoirwater te beoordelen. Om deze effecten te bepalen, werden de monsters uit het reservoir genomen door deze willekeurig langs het reservoir te stratificeren. Om de relatie tussen troebelheid en watertemperatuur te evalueren en ook om de verticale verandering van de watertemperatuur te meten, werden tien poelen gegraven en gevuld met troebel water. Twee klasse A-pannen werden in het veld geïnstalleerd om het effect van troebelheid op de verdamping van het reservoir te bepalen. De gegevens werden geanalyseerd met SPSS-software en MS Excel. De resultaten lieten zien dat troebelheid een directe, sterke positieve relatie heeft met de watertemperatuur om 9:00 en 13:00 uur en een sterke negatieve relatie om 17:00 uur, en dat de watertemperatuur verticaal daalde van de bovenste naar de onderste laag. In het meeste troebele water doofde het zonlicht sterker. De watertemperatuurverschillen tussen de bovenste en onderste lagen bedroegen respectievelijk 9,78 °C en 1,53 °C voor het meest en minst troebele water om 13:00 uur. Troebelheid heeft een directe en sterke positieve relatie met de verdamping in het reservoir. De geteste resultaten waren statistisch significant. De studie concludeerde dat een toename van de troebelheid in het reservoir zowel de watertemperatuur als de verdamping enorm verhoogt.
1. Inleiding
Door de aanwezigheid van talrijke zwevende individuele deeltjes wordt water troebel. Hierdoor is de kans groter dat lichtstralen in het water worden verstrooid en geabsorbeerd in plaats van er rechtstreeks doorheen te reizen. De ongunstige wereldwijde klimaatverandering, die landoppervlakken blootlegt en bodemerosie veroorzaakt, vormt een aanzienlijk probleem voor het milieu. Waterlichamen, met name de reservoirs, die met enorme kosten zijn gebouwd en cruciaal zijn voor de sociaaleconomische ontwikkeling van de landen, worden sterk beïnvloed door deze verandering. Er bestaan sterke positieve correlaties tussen troebelheid en de concentratie zwevend sediment, en sterke negatieve correlaties tussen troebelheid en watertransparantie.
Volgens diverse studies verhogen de activiteiten voor de uitbreiding en intensivering van landbouwgrond en de aanleg van infrastructuur de veranderingen in luchttemperatuur, netto zonnestraling, neerslag en afstroming van het landoppervlak, en versterken ze bodemerosie en sedimentatie van reservoirs. De helderheid en kwaliteit van oppervlaktewateren die worden gebruikt voor watervoorziening, irrigatie en waterkracht worden beïnvloed door deze activiteiten en gebeurtenissen. Door een activiteit en de gebeurtenissen die deze veroorzaken te reguleren en te controleren, een structuur te bouwen of niet-structurele mechanismen te voorzien die de instroom van geërodeerde grond uit het stroomopwaartse stroomgebied van de wateren reguleren, is het mogelijk de troebelheid van het reservoir te verlagen.
Door het vermogen van zwevende deeltjes om netto zonnestraling te absorberen en te verstrooien wanneer deze het wateroppervlak raakt, verhoogt troebelheid de temperatuur van het omringende water. De zonne-energie die de zwevende deeltjes hebben geabsorbeerd, komt vrij in het water en versterkt de temperatuur van het water dicht bij het oppervlak. Door de concentratie zwevende deeltjes te verminderen en het plankton te verwijderen dat de troebelheid verhoogt, kan de temperatuur van troebel water worden verlaagd. Volgens verschillende studies nemen zowel de troebelheid als de watertemperatuur af langs de lengteas van de waterloop van het reservoir. De troebelheidsmeter is het meest gebruikte instrument voor het meten van de troebelheid van het water, veroorzaakt door de overvloedige aanwezigheid van concentraties zwevend sediment.
Er zijn drie bekende methoden voor het modelleren van watertemperatuur. Alle drie deze modellen zijn statistisch, deterministisch en stochastisch en hebben hun eigen beperkingen en datasets voor het analyseren van de temperatuur van verschillende waterlichamen. Afhankelijk van de beschikbaarheid van de gegevens werden voor deze studie zowel parametrische als niet-parametrische statistische modellen gebruikt.
Door hun grotere oppervlak verdampt er een aanzienlijke hoeveelheid water uit kunstmatige meren en reservoirs dan uit andere natuurlijke wateren. Dit gebeurt wanneer er meer bewegende moleculen van het wateroppervlak afbreken en als damp in de lucht terechtkomen dan er moleculen vanuit de lucht weer op het wateroppervlak terechtkomen en in de vloeistof vast komen te zitten.
Plaatsingstijd: 18-11-2024